woensdag 24 augustus 2011

Activatie WFF ONFF-003 " Het Zwin " & WWA ONW-009

Geschiedenis van het Zwin

Het Zwin was het eerste natuurreservaat in België. Tegenwoordig hoor je regelmatig dat een of ander gebied beschermd wordt en als natuurreservaat zal beheerd worden, maar in 1952 was dat een heel gedurfd, vernieuwend idee. Bovendien was de eigenaar– de Compagnie het Zoute – zélf initiatiefnemer om het ganse zoutwatergetijdengebied van 150 ha (waarvan 25 ha op Nederlands grondgebied) te vrijwaren. Ongetwijfeld lag het enthousiasme en het doorzettingsvermogen van Graaf Leon Lippens aan de basis van die beslissing. Hij was niet enkel de directeur van de Compagnie het Zoute, maar was ook een natuurliefhebber en een vogelkenner, die oog had voor de ecologische samenhang. Bovendien vond hij het erg belangrijk dat mensen de natuur leerden kennen en leerden waarderen. Soms noemt men hem wel eens een ‘ecoloog-avant-la-lettre’.



Met zevenmijlslaarzen door de geschiedenis van het Zwin : van galjoenen tot een villa voor de koning 
  

De halve eeuw geschiedenis van het natuurreservaat het Zwin maakt deel uit van een veel  langer verhaal van de Zwinstreek. Dit is het deel van de Vlaamse kustvlakte ten noordoosten van Brugge. Het aanzien ervan is steeds het resultaat geweest van een wisselwerking tussen mens en natuur, die rechtstreeks verband had met de afvoer van water uit rivieren en polders enerzijds en het binnendringen van de zee anderzijds.
Op het einde van de laatste IJstijd zo’n 12.000j geleden, begon het zeeniveau te stijgen als gevolg van het afsmelten van de ijskappen. De eerste duizenden jaren steeg het waterpeil vrij snel. Nadien steeg het niveau veel geleidelijker. Als gevolg van deze stijging, werden de zoetwatermoerassen – veengebieden – in de toenmalige kustvlakte overspoeld, en vormden zich uitgestrekte slikken en schorregebieden, doorsneden door diepe geulen. Vanaf de jaren 1100 ontstond er door inpoldering een lappendeken van polders rondom dit geulenstelsel dat in de Middeleeuwen ‘tswin’ werd genoemd. Deze geulen vormden tijdelijk een directe toegang tot de zee, en plaatsen zoals Brugge, Damme, Sluis, Aardenburg en andere hebben er een langere of kortere periode van economische welvaart aan te danken. Door de geleidelijke verzanding geraakten de schepen in de 15de eeuw niet meer verder dan Sluis. Ondertussen hadden zich in de Zwinmonding verschillende zeeslagen afgespeeld tussen Engeland en Frankrijk. Later voerden de Spanjaarden er oorlog met de Verenigde Nederlanden, vond de belegering van Sluis plaats en werden we achtereenvolgens bij Oostenrijk en Frankrijk ingelijfd.
In de 17de eeuw werden er enkele forten gebouwd om de Hollanders te weerstaan. Fort St.Pol op het einde van de Zoutelaan, niet ver van het Zwin, getuigt nog van dat roemrijk verleden…

Tussen het einde van de 18de eeuw en dat van de 19de eeuw werden de polders rondom het Zwin stapsgewijs ingepolderd, o.a. de Hazegraspolder door de familie Lippens.

In het begin van de 20ste eeuw hernam het strijdgewoel in de streek. In 1914 sluiten de Duitsers de grens bij de Zwinmonding af met een dodelijke elektrische afsluiting.
Na WO I droeg het bestuur van de Hazegraspolder het Zwin over aan de Compagnie het Zoute, een vastgoedfirma opgericht in 1908. Deze maatschappij ontwierp en voerde het plan uit om van Knokke een mondaine badplaats te maken. In 1934 bouwde Koning Leopold III  een villa op een stuk grond dat hem door de CHZ was geschonken. Hij nam er samen met Koningin Astrid en hun kinderen regelmatig zijn intrek. Het sprookje aan zee kreeg echter een plots einde in 1935 toen Koningin Astrid in een verkeersongeluk in Zwitserland om het leven kwam. Koning Leopold III kwam vanaf toen nog maar zelden naar de villa. Na de oorlogsjaren nam de CHZ de villa en de omliggende tuin terug over.
Er bestond ook een vliegveld net buiten het Zwin. Het was in 1929 door het Ministerie van Verkeerswezen aangelegd. In het begin was er een beperkte activiteit met kleine sportvliegtuigjes die o.a. luchtdopen verzorgden. Later groeide het uit tot een luchthaven met lijnvluchten naar Engeland en Nederland.
In de 2de wereldoorlog werd het ingenomen door de Duitsers. Die bezetten ook het Zwin en de omliggende duinen waarin ze verschillende bunkers ingroeven - als onderdeel van de 'Atlantic Wall'. Na de oorlog werd het Zwin ontmijnd, en konden wandelaars er opnieuw terecht. (Tekst toerisme West-Vlaanderen)
Voor meer leesgenot ga naar: hier

Activatie

Dit was onze tweede activatie van ons kort verblijf aan de kust. Dit was niet aangekondigd maar gezien het prima weer, hebben wij het er toch op waagt. Het was even zoeken naar een geschikt opstelplaats, gezien heel wat plaatsen niet openbaar toegankelijk zijn. Echter een vrije ruimte naast de toegangsweg naar het zwin toe gaf ons voldoende ruimte om onze antennes in kruis op te stellen. Verder de klassieke set-up.


Condities waren een pak beter dan de dag ervoor. Signalen waren veel stabieler en van een veel hoger niveau. Dit leverde gedurende juist 2 uur activatie maar liefst 214 QSO's op, op 7 Mhz 115 QSO's en op 20 meter 101 QSO's. Soms staan er 4 QSO's per minuut in de log.

Ook  waren er een aantal WLD's actief. Wij werkten Lucien, ON4XL, Pieter, ON6PW, Larry, ON4EB, Leon , ON4DAP, Kristof, ON3LK en Jacky, ON3JK.

Onze activatie telt ook mee voor het World Wetlands Award en draagt het referentie nummer ONW-009.

Enkele foto's geven een zicht op onze opstelling.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten